3 gündür yavaş yavaş okuyorum ama bitti…
bazı kitaplar vardır bitmesini istemezsiniz işte bu kitapta onlardan biri…
kitap ve karakterlerle aramda çok güçlü bir bağ oluştu ve elvada demek çok zor oldu…
son sayfayı okurken bildiğiniz üzüldüm…
Stieve’den ayrılmak ondan kopmak istemedim…
şu an ne mi yapmak istiyorum?
önüme çıkan herkese ŞANS BİLEKLİĞİ’ni okuyun demek istiyorum…
benim kadar kitabı, konusunu, karakterlerini sevin demek istiyorum…
ölen kızkadreşin acısı 24 yıl geçse de nasıl azalmaz
okuyun, öğrenin istiyorum…
bir sürü dert ve keder için de ve kötü insanların
elinde de büyüseniz
içinizde ki sevgi hiç bitmezmiş onu öğrenin istiyorum…
dış görünüşene göre yargılanmanın insana ne
kadar üzüntü verdiğini,
bir kişinin bile onu yargılarken neden bu halde
olduğunu merak etmemesinin
daha da üzücü olduğunu okuyun ve aklınızda kalsın istiyorum…
üç psikolojik bunalımlı insanın birbirine ne kadar
değer verdiğini, sevdiğini ne kadar düşkün olduğunu
okuyun ve benim gibi içniz cız etsin istiyorum…
Stieve ve ailesini benim kadar sevin ve bağlanın istiyorum…
çünkü biraz çatlak olsalar da oldukça sevilesi insanlardı…
sanırım o çatlaklıkları onlara olan sevgimin en büyük nedeni
onların birbirine bağlılığı okunmaya ve uğruna göz yaşı dökmeye değerdi..
Stieve’nin başından geçen trajik olaylardan sonra nasıl içine kapandığını,
nasıl özsaygısını yitirdiğini, kendini nasıl suçladığını
ve bunları atlatmak için kendini nasıl yemeğe
verdiğini okurken onunla birlikte yaşıyorsunuz…
sonra iyileşmeye çalışırken, kabuğundan çıkmaya uğraşırken,
daha fazla insana güvenmeye ve sevmeye
uğraşırken onunla birlikte korkuyor,
şüphe duyuyor, keşfediyor ve mutlu
olmaya cesaret ediyorsunuz …
zaten yazarın kabiliyeti de burada,
ilk sayfadan itibaren okuyucuyu
kitaba bağlıyor, konuya hapsediyor…
özellikle kurduğu cümleler duyguları o kadar
iyi ifade ettiki benim için
yazarın kalemine tekrar hayran oldum…
bazı yazarlar böyledir…
onlar bir cümle kurar siz bir dünya duygu,
düşünce, olay anlar ve yaşarsınız…
işte Cathy Lamb da onlardan biri…
beni m yorumlarıma az çok göz atmışsanız bilirsiniz ki
ben genelde okuduğu her kitabı beğenme eğilimde olan biriyim…
ama bazı yazarlar sevmenin ötesindedir benim için …
bunlar öyle çok da fazla değildir…
Laurell K. Hamilton ve Rita Hunter’dan sonra
işte Cathy Lamb’de benim için artık o katagoride…
kurduğu cümlelerin güzelliğne,yarattığı kurgu dünyanın ihtişamına
ve karakterlerinin her birine aşık oluyorum….
yorumum uzadı da uzadı biliyorum…
buraya kadar okumayı başardıysanız ne mutlu bana…
bu kadar yazdığım şeylerin özeti ise bu kitabı MUTLAKA OKUYUN!!!
bence çook seveceksiniz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder