nereden başlasam??
nasıl anlatsam??
bilemedim şu an...
sanırım yazarın anlatımından başlasam iyi olur...
yazarın kelimeler üzerinde sihirli bir gücü var...
aynı kelimeler ile bana bir cümle kurun deseler
yazar ile aynı cümleyi kurmam ve o anlamı yakalamam imkansız...
Fatma hanımın beyin süzgecinden geçerken kelimeler ve cümleler yepyeni anlamlara bürünüyor...
bir cümle ile bir dünya duygu,düşünce anlatıyor yazar ve şaşkına dönüyorsunuz...
bu kitap bildiğiniz duygu bombardımanıydı...
çok fazla yerden vuruldum!
karakterler ile birlikte o kasvetli,acılı,kahredici,öfkeli,açık bir yara gibi hep kanayan fakat iyileşmeyen bu aşkı yaşadım...
bir ara bittiğimi,yorulduğumu,yandığımı hissettim...
yazar o kadar güzel anlatmış ki duyguları, içinde kayboldum...
(burada bir ekleme yapmak istiyorum; kesinlikle böyle aşklar olmasın ve kimse bu kadar yanmasın kurgu da olsa!!)
baştan sona karakterlerin iç sesini dinlediğimiz,olayların ön planda olmadığı bir hikayeydi...
bu durum ara ara beni kötü etkilemedi diyemem...
çünkü hikayede ki hareketi ve akıcılığı biraz azaltmıştı...
sonuna doğru mutluluk artsa, acılar azalsa da, tam manası ile
üzerinde kara bulutlar gezen,karakterlerin acıya müptela olması sebebi ile mutluluğu anlamalarının ve sindirmelerinin uzun sürdüğü bir mutluluktu bu...
neyse ki Eser (yani erkek karakter) güçlü bir kişilik ve anlama kabiliyeti yüksek bir adamdı da sonu mutlu oldu aşklarının...
Nehir'e (kadın karakterimiz) kalsa bu iş zordu...
zaten sonu da mutsuz olsa şu an saçımı başımı yoluyor olurdum...
kısaca demem o ki;
eğer bol acılı,içimi yakan bir aşk hikayesi istiyorum diyorsanız,
yazar öyle bir anlatsın ki ben mest olayım diyorsanız,
ben şöyle okkalı, iyi bir kitap arıyorum diyorsanız,
ERKEN RÜYA ZAMANLAR tam size göre bir kitap....
OKUYUN!! ve OKUTUN!! efendim
